تعیین رابطه بین نگرانی افراد و رفتارهای رانندگی در رانندگان تاکسی و سایر مشاغل در شهر شیراز

مقدمه و هدف: علایم و نشانه های نگرانی نشان می دهد که افراد نگران کنترل ناچیزی بر روی شناخت و افکارشان دارند و پیوسته یا نشانه های شناختی و جسمانی منفی سعی در فروپاشی فرایند توجه مؤثر دارند. هم چنین رفتار رانندگی به عنوان یک مؤلفه مستقل در بروز حوادث و مشکلات در زندگی افراد نقش بازی می کند. مطالعه حاضر به تعیین رابطه بین نگرانی و رفتار رانندگی می پردازد و ارتباط هریک از این دو متغیر را با متغیرهایی از قبیل سن،جنسیت، شغل و سابقه رانندگی مورد مطالعه قرار می دهد. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی در سال 89، 80 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از تفکیک جنسیت و شغل، تمامی شرکت کنندگان به پرسشنامه نگرانی پن و پرسشنامه عادات رانندگی منچستر پاسخ دادند و داده ها توسط نرم افزارspss16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین نگرانی و رفتار رانندگی(r=0.18, p<0.5) همبستگی معنادار بود. بین جنسیت و نگرانی همبستگی معنادار نبود(r=0.413, p>0.5). بین جنسیت و رفتار رانندگی همبستگی معنادار بود(r=0.007, p<0.5). بین سن و نگرانی همبستگی معنادار نبود(r=-0.13, p>0.5). بین سابقه رانندگی و نگرانی همبستگی معنادار نبود(r=-0.104, p>0.5). بین سابقه رانندگی و رفتار رانندگی همبستگی معنادار نبود(r=-0.189, p>0.5). بین سن و رفتار رانندگی همبستگی معنادار نبود(r=-0.13, p>0.5). بین شغل و رفتار رانندگی همبستگی معنادار نبود(r=0.38, , p>0.5).بین شغل و نگرانی نیز همبستگی معنادار نبود(r=0.116, , p>0.5 بحث و نتیجه گیری: نگرانی عامل گسترده ای است که با تأثیر گذاری بر شناخت، کنترل رفتار انسان را بدست می گیرد. واژه های کلیدی: نگرانی، رفتار رانندگی، شناخت